Dieuna Diaffé
Een toneelvoorstelling op het strand van het "Eiland" (St.Louis) werd vertoond en gespeeld door Afrikaners onder regie van Anna Rottier.
Op 29 december 2007 zou de voorpremière voor de pers op het strand van Saint-Louis zijn, die is afgelast alsook de première van 31 december door de onverwachte dood van "maraboe; Serigne Saliou Mbacke".
(maraboe; korangeleerde en traditionele genezer) werd de voorstelling drie dagen uitgesteld.
Door de dood van deze 92-jarige moslimleider werden drie dagen van nationale rouw afgekondigd (ik heb nog nooit zolang achter elkaar horen bidden vanaf de minaretten en allemaal door elkaar).
Hij was de leider van de belangrijkste moslimbroederschap, de Mouridebroederschap en de hoogste moslimgeestelijke van Noordwest Afrika en hij is bijgezet in een mausoleum op het terrein van de Grote Moskee van Touba, een van de grootste in Afrika.
Door de drie dagen uitstel konden Leonie Jansen, die de eindregie voor haar rekening nam en decorbouwer Jan Holsbergen de première niet zien.
Ze moesten naar huis. Leonie Jansen is een paar dagen hiervoor een "sundowner" wezen drinken bij ons ze is een reuze aardige vrouw.
Het stuk heet "Dieuna Diaffé" en is gemaakt naar het klassieke stuk van Herman Heijermans "Op hoop van Zegen" over de slechte arbeidsomstandigheden onder Nederlandse vissers.
Het stuk is vertaald in het Senegalees en bewerkt naar de situatie van de Senegalese vissers.
De taal is "Wolf" dus echt niet te verstaan maar als je het oorspronkelijke stuk kent dan snap je het goed het wordt begeleid door traditionele muziek van de beste trommelaars van St. Louis, wat erg mooi is.
Kniertje speelt haar rol met volle overtuiging de zwarte kinderen moesten vaak lachen bij de theatrale droevige vertolkingen, maar meer omdat ze het eigenlijk niet helemaal begrepen, denk ik.
Vandaag zijn dus een heel stel Nederlanders (of te wel ‘Toubabs’ zoals wij hier genoemd worden) meegegaan voor een sundowner, waaronder Anna Rottier e.a. van het toneelstuk, mensen van de ambassade, van de SER en nog enkelen waarvan ik de namen weer kwijt ben.